Hayat Verdiğini Alır

Hayat, size verdiğini bir gün mutlaka geri alacak.

Belki bir gün sonra, belki onlarca yıl sonra ama mutlaka.

O zamana kadar sizi oyalayacak bir sürü enstrüman elinize tutuşturulmuş olacak.

Hiçbir zaman gerçekleşmemiş ve gerçekleşmeyecek olmasına rağmen bir mucize bekleyeceksiniz.

Nice zalimin ayağına taş bile değmemesine rağmen ilahi adaletin bir gün tecelli etmesini bekleyeceksiniz. 

Aleyhinize işleyen bir sistemin içerisinde, kalabalığın da sizler gibi olduğunu düşünerek  huzurlu bir hipnozun içerisinde olacaksınız.

Başkalarının size dert etmenizi istediği konulara kafa yormaktan kendi dertlerinize öncelik veremeyeceksiniz.

Aidiyet duygusundan yola çıkıp kendinizi holiganizmin bir unsuru olarak bulacaksınız.

Alışkanlıklarınız bağımlılığınız haline gelecek, iradenize hakim olamayacaksınız.

Hiçbir zaman kendinizden ve yaşantınızdan memnun olmayacaksınız.

Fakat imkanınız varsa bu memnuniyetsizliği başkaları yaşasın diye kendinizi olduğunuzdan hep farklı göstermeye çalışacaksınız.

Sizi zengin, kudretli, varlıklı, zeki, güzel, mutlu ve huzurlu zannetmelerini isteyeceksiniz.

Bu yalanlarınızı unuttuğunuz anlarda mutlu olduğunuzu zannedeceksiniz, fakat olamayacaksınız.

Boşluğu doldurmak niyetiyle çok okumaya çalışacaksınız, aradığınızı kitaplarda da bulamayacaksınız.

Doluluğunuzu yazmakla boşaltmaya, rahatlamaya çalışacaksınız, bütün tavsiyeleriniz aslında aynadaki kendinize olacak.

Hayat, sizi her gün oyalamaya devam ederken size verdiklerini de birer birer geri alacak.

Eski fotoğraflarınızdaki kendiniz yoksunuzdur artık.

Eski gücünüz, enerjiniz, dermanınız yoktur artık.

En yaşanılası zamanları farkında olmadan yaşanmış olmanın pişmanlığını duyacaksınız.

Üstelik her gün yeni bir günün doğduğunu fark etmeden bu karamsarlığa kapılacaksınız.

Aslında bugünlerin o günlerden hiçbir farkı olmadığını fark edemeyeceksiniz.

Hatırlamanın, yaşamaktan bile daha güzel olduğunu anlayabilecek ferasete ulaşamayacaksınız.

Bu yüzden bir dönence gibi hep aynı noktada dönmeye devam edeceksiniz.

Hayat, ipleri kendi eline almayan herkesi oyalar, bir gün verdiğini geri alacağı zamana kadar.

Hayat, en çok da kendinden uzaklaşana zordur.

Çünkü hayat, insanın kendisine olan yolculuğudur.

Kendinden uzaklaşan da kaybolur.


14.09.2023